Η Ελληνίδα γ. πρόξενος φέρνει τις μειονότητες πιο κοντά

Την πρωτοβουλία της γενικής προξένου της Ελλάδας στη Μελβούρνη, Ελένης Λιανίδου, να συμβάλει στην διαδικτύωση, των διαφόρων εθνικών μειονοτήτων, επαίνεσαν ο ομογενής υπουργός Πολυπολιτισμού της Βικτώριας, Νίκος Κότσιρας, και η ομογενής Ομοσπονδιακή βουλευτής του Εργατικού Κόμματος, Μαρία Βαμβακινού. Τις δηλώσεις τους τις έκαναν σε δεξίωση που παρέθεσε η κ. Λιανίδου στην οικία της προς τιμήν της Επιτροπής Πολυπολιτισμού της Βικτώριας και στην οποία ήταν προσκεκλημένοι πολυάριθμοι διπλωμάτες από διάφορες χώρες. Σημειώνουμε ότι πρόεδρος της εν λόγω Επιτροπής είναι ο Τσιν Τσαν και αντιπρόεδρος ο ομογενής Σπύρος Αλατσάς. Όλοι οι ομιλητές υπογράμμισαν ότι η Μελβούρνη είναι εξαιρετικό παράδειγμα πολυπολιτισμικής πόλης όπου όλες οι μειονότητες συμβιώνουν αρμονικά μεταξύ τους και πρόσθεσαν ότι εκδηλώσεις, όπως αυτή της κ. Λιανίδου, συμβάλουν σημαντικά προς την κατεύθυνση αυτή. Δηλαδή της γνωριμίας, της αποδοχής, αλλά και της συνεργασίας όλων.

Πιέσεις του ομογενή βουλευτή Γεωργανά για συμφωνία με Ελλάδα αναφορικά με την τουριστική βίζα με δικαίωμα εργασίας

To θέμα της σύναψης διακρατικής συμφωνίας για τη χορήγηση τουριστικής βίζας με δικαίωμα εργασίας, μεταξύ Ελλάδας και Αυστραλίας έθεσε στον υπουργό Μετανάστευσης, Κρις Μπόουεν, ο ομογενής Ομοσπονδιακός Εργατικός βουλευτής, Στηβ Γεωργανάς. Είχε προηγηθεί επιστολή του κ. Γεωργανά προς τον κ. Μπόουεν όπου του παρέθετε τα πλεονεκτήματα που θα έχει η Αυστραλία από τη σύναψη μιας τέτοιας συμφωνίας.

«Η Αυστραλία έχει συνάψει ανάλογες συμφωνίες με άλλες χώρες και δεν μπορώ να δω τον λόγο γιατί δεν μπορεί να υπογράψει και με την Ελλάδα» είπε στην αγγλική μας έκδοση (Neos Kosmos English Edition) ο κ. Γεωργανάς. Ο ίδιος πρόσθεσε ότι τελευταία δέχεται πολλά αιτήματα από Έλληνες που θέλουν να έρθουν στην Αυστραλία, κάτι που δεν συνέβαινε πριν το 2010. Σημειώνουμε ότι η συγκεκριμένη τουριστική βίζα, αν υπογραφεί, θα δίνει δικαίωμα εργασίας σε Έλληνες που ταξιδεύουν στην Αυστραλία. Η βίζα είναι για άτομα από 18 έως 30 ετών. Ο προηγούμενος υπουργός Εξωτερικών της Ελλάδας, Στ. Λαμπρινίδης, είχε δηλώσει παλαιότερα στο «Νέο Κόσμο» ότι το Υπουργείο Εξωτερικών της Ελλάδας έχει ξεκινήσει τις απαραίτητες διαδικασίες προκειμένου οι Έλληνες που ταξιδεύουν στην Αυστραλία με τουριστική βίζα να έχουν το δικαίωμα να εργαστούν. Μέχρι στιγμής, πάντως, οι σχετικές διαδικασίες φέρεται να έχουν «κολλήσει» για λόγους που δεν είναι γνωστοί. Ο κ. Γεωργανάς μας είπε ότι η απάντηση του κ. Μπόουεν είναι ότι θα εξετάσει το όλο θέμα και θα έχει ανάλογες διαβουλεύσεις αλλά απέφυγε να δεσμευτεί. Ο κ. Λαμπρινίδης, ως υπουργός Εξωτερικών, είχε αναφέρει ότι τα αρμόδια υπουργεία της Ελλάδας έχουν ξεκινήσει την προεργασία για την επίτευξη σχετικής συμφωνίας που αφορά τους Έλληνες που έρχονται στην Αυστραλία και δεν υπερβαίνουν το 30ο έτος της ηλικίας τους, ενώ αξίζει να αναφερθεί ότι ο υπουργός είχε αναφέρει και την συμβολή ομογενειακών φορέων στην Αυστραλία (όπως η Ελληνική Κοινότητα Μελβούρνης) που έχουν έλθει σε επικοινωνία με αρμόδιες υπηρεσίες για την εξεύρεση λύσης σε τυχόν προβλήματα που μπορεί να αντιμετωπίζουν Έλληνες πολίτες που θα ήθελαν να μεταναστεύσουν στην Αυστραλία συμπεριλαμβανομένης της δυνατότητας διερεύνησης της αγοράς εργασίας στη χώρα αυτή.

Ο Ομογενής που έγινε ήρωας και θρύλος των Αβοριγίνων

Η πολιτειακή κυβέρνηση της Βικτώριας τίμησε 20 διακεκριμένους Αβοριγίνες. Ανάμεσά τους είναι και η Μέρλε Τζάκομος, σύζυγος του Έλληνα Άλικ Τζάκομος. Η Μέρλε, ακολουθώντας τα χνάρια του συζύγου της, τιμήθηκε γιατί προσφέρει ανεκτίμητης υπηρεσίες στην φυλή Γιόρτα Γιόρτα των Αβοριγίνων. Ο Άλικ Τζάκομος πέθανε πριν χρόνια, αλλά η ιστορία του έχει καταγραφεί σε ένα βιβλίο που έχει κυκλοφορήσει με τίτλο «Ο Άνθρωπος Όλων των Φυλών» μιας και ο συγκεκριμένος Έλληνας έγινε ήρωας, αλλά και ο ηγέτης των Αβοριγίνων της χώρας. Ο τίτλος του βιβλίου στην αγγλική γλώσσα είναι «A Man of all Tribes. The Life of Alick Jackomos», συγγραφείς του είναι οι Richard Broome και Corinne Manning, και κυκλοφόρησε από τον εκδοτικό οίκο του Ιδρύματος Μελετών των Αβοριγίνων. Η παρουσίαση του βιβλίου είχε γίνει με παραδοσιακές τελετές των Αβοριγίνων, παρουσία πλήθους κόσμου, στο Μουσείο της Βικτώριας. Με την ευκαιρία της μεγάλης τιμής που έγινε στην κόρη του, Μέρλε, ήρθε και πάλι στην επιφάνεια η ζωή του Άλικ Τζάκομος, μιας από τις πιο σημαντικές προσωπικότητες της Αυστραλίας, ο οποίος αν και γεννήθηκε και πέθανε Έλληνας, εντούτοις, αφιέρωσε τη ζωή του υπηρετώντας τους Αβοριγίνες, οι οποίοι τον τίμησαν δεόντως και όχι μόνο τον δέχτηκαν ως δικό τους, αλλά, ουσιαστικά, τον ανακήρυξαν ηγέτη τους και για τους Αυστραλούς ιθαγενείς εξακολουθεί να είναι «θρύλος». Ο Τζάκομος γεννήθηκε από Έλληνες γονείς στη Μελβούρνη. Οι γονείς του κατάγονταν από το Καστελόριζο και μετανάστευσαν στην Αυστραλία αμέσως μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή το 1922. Παντρεύτηκαν στον ελληνορθόδοξο ναό Ευαγγελισμού Μελβούρνης και το 1924 έφεραν στον κόσμο το πρώτο τους παιδί, ένα αγόρι, το οποίο ονόμασαν Αλέξιο, που αργότερα έγινε Άλικ Τζάκομος. Ο Άλικ Τζάκομος μεγάλωσε μέσα σε ελληνικό περιβάλλον, αλλά στην Αυστραλία επικρατούσε, τότε, κλίμα ξενοφοβικό και ρατσιστικό. Πήγαινε στην ελληνική εκκλησία και το ελληνικό σχολείο και βοηθούσε την οικογένειά του στα «φαγάδικα» που άνοιγε σε διάφορες περιοχές της Μελβούρνης. Έζησε την μεγάλη κρίση του 1930, υπηρέτησε με τις αυστραλιανές ένοπλες δυνάμεις στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, επέζησε και ακολούθως έγινε... παλαιστής! Έτσι περιόδευε την Αυστραλία και έδινε αγώνες μαζί με τον Τζίμι Σάρμαν, που ήταν τότε πασίγνωστος στην Αυστραλία. Το πρόγραμμα περιελάμβανε και αγώνες πυγμαχίας, όπου οι Αβορίγινες ήταν ιδιαίτερα καλοί. Ήταν ένα άθλημα που τους άρεσε όμως κιόλας. Σε μια εποχή που οι «λευκοί» Αυστραλοί δεν είχαν πάρε-δώσε με τους Αβοριγίνες (όταν δεν προσπαθούσαν να τους έχουν στο περιθώριο) ο Τζάκομος πήγε κοντά του, τους γνώρισε, τους αγάπησε και τους αφιέρωσε την ζωή του. Παντρεύτηκε και την Μέρλε Τζάκομος, Αβοριγίνα, στην καταγωγή και μαζί ξεκίνησαν την εκστρατεία τους για να αποδοθεί δικαιοσύνη στους Αυστραλούς ιθαγενείς. Ήταν ο μοναδικός μη ιθαγενής, με δική του οικογένεια Αβοριγίνων που ζούσε μαζί τους και εργαζόταν για εκείνους. Εργάστηκε για την κοινωνική τους πρόνοια, για την απόκτηση δικαιωμάτων, για την ανάπτυξή, την υγεία, την μόρφωσή και τον αθλητισμό τους. Κατέγραψε την ιστορία τους και τους μύθους τους, συγκέντρωσε πολύτιμο φωτογραφικό υλικό, τα τραγούδια τους, τις τέχνες τους. Ο Τζάκομος δεν μπορούσε να αποδεχτεί ότι οι λευκοί μόλις και θεωρούσαν ανθρώπινα όντα τους ιθαγενείς και, ουσιαστικά, τους εξόντωσαν. Αγωνίστηκε για να τους αποδοθεί δικαιοσύνη και να πάψουν να είναι πολίτες δεύτερης κατηγορίας.

Σταμούλης: Ο Ελληνας που έχτισε οικονομική αυτοκρατορία στην Αυστραλία

Το πανέμορφο νησάκι είναι πευκόφυτο, διαθέτει τρία φυσικά λιμάνια και πολλές παραλίες με άμμο. Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι η οικογένεια Σταμούλη συμφώνησε στην πώληση έναντι 5 εκατ. ευρώ. Ο Σπύρος Σταμούλης, πατέρας του Χάρι με καταγωγή από την Ήπειρο, έφτασε στην Αυστραλία σε ηλικία 12 ετών, όπου έχτισε μια οικονομική αυτοκρατορία. Θέμα ημερών είναι, σύμφωνα με πληροφορίες του «Έθνους της Κυριακής», η ανακοίνωση του πρώτου deal -μετά από πολλά χρόνια- που αφορά την πώληση ελληνικού νησιού. Το νησάκι Οξιά ή νήσος Ναυσικά, το οποίο βρίσκεται στο Ιόνιο Πέλαγος και στο σύμπλεγμα των Εχινάδων Νήσων μεταξύ Αστακού και Ιθάκης, περνά σε... ξένα χέρια. Μετά τον Σκορπιό που κρατά ακόμη η Αθηνά Ωνάση, το νησί της Παλόμα Πικάσο στους Πεταλιούς, τη Σπετσοπούλα της οικογένειας Νιάρχου ή το Ρευματονήσι της οικογένειας Γουλανδρή, ένας ακόμη νησιωτικός παράδεισος στην Ελλάδα θα αποκτήσει διάσημο ιδιοκτήτη και μάλιστα ιδιαίτερα... πλούσιο. Σύμφωνα με τις πληροφορίες, επενδυτής από το Κατάρ, πιθανότατα μέλος της οικογένειας του εμίρη Χαλίφα Αλ Θάνι, κατάφερε να πείσει τους ιδιοκτήτες του νησιού Οξιά να το πουλήσουν έναντι 5 εκατ. ευρώ. Ιδιοκτήτης του νησιού εδώ και πολλά χρόνια είναι η οικογένεια Σταμούλη, μία από τις πλουσιότερες οικογένειες Ελλήνων που διαμένουν στην Αυστραλία. Σύμφωνα με τα στοιχεία που έδωσε στην «Οικονομία» ο υποθηκοφύλακας Ιθάκης, Π. Μαρούλης, ο οποίος έχει τον φάκελο του νησιού: «Το νησί Οξιά έχει συνολική επιφάνεια 4.320 στρέμματα και ανήκε στον Σπύρο Σταμούλη, ο οποίος απεβίωσε το 2007. Εκτοτε ιδιοκτήτες της ιδιοκτησίας αυτής είναι η σύζυγός του Ελένη κατά το 1/4, ο κ. Χαράλαμπος Σταμούλης, γιος κατά τα 3/8 και η κ. Μελίνα Σταμούλη, κόρη, κατά τα 3/8 επίσης». Σήμερα ο Χάρι Σταμούλης διαχειρίζεται την εταιρεία Stamoulis Property Group, μια δυναμική εταιρεία ανάπτυξης ακινήτων, με σημαντικά έργα στη Μελβούρνη, όπως το Argus Center, που βρίσκεται στο κέντρο της πόλης. ΤΟ ΣΥΜΒΟΛΑΙΟ Όπως μας διαβεβαίωσε ο κ. Μαρούλης, μέχρι στιγμής δεν έχει περάσει στα βιβλία καμιά αγοραπωλησία, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν θα γίνει το επόμενο διάστημα. «Μπορεί και σε έναν μήνα να μας έρθει το συμβόλαιο, με ημερομηνία φυσικά αυτή που υπεγράφη από τα δύο μέρη», τονίζει. Τόσο ο κ. Μαρούλης όσο και κάτοικοι της Ιθάκης επισημαίνουν ότι θα ήταν ευεργετικό για την ευρύτερη περιοχή να έχει υπάρξει αγοραστής του νησιού και μάλιστα του βεληνεκούς ενός εμίρη από το Κατάρ, καθώς θα υπάρξει μεγάλη διαφημιστική προβολή ενώ θα αξιοποιηθεί το νησί με τον καλύτερο τρόπο. Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι η οικογένεια Σταμούλη, που βρίσκεται μεταξύ των 5 πλουσιότερων Ελλήνων της Αυστραλίας, συμφώνησε στην πώληση έναντι 5 εκατ. ευρώ αν και στις ξένες ιστοσελίδες πώλησης νησιών το τίμημα που ζητείται είναι 6,9 εκατ. ευρώ. Προφανώς, η πτώση των τιμών των ακινήτων και η θέληση της οικογένειας Σταμούλη να απεμπλακεί από την ιδιοκτησία αυτή «έριξαν» την τιμή του και έκλεισε η συμφωνία. Το πανέμορφο αυτό νησάκι είναι πευκόφυτο, διαθέτει τρία φυσικά λιμάνια και πολλές παραλίες με άμμο. Το βόρειο τμήμα του έχει υψόμετρο πάνω από 430 μέτρα, ενώ το νοτιοανατολικό είναι αυτό που μπορεί να αξιοποιηθεί καλύτερα. Εφόσον αποδειχθεί αληθινή η πληροφορία ότι η οικογένεια του εμίρη του Κατάρ βρίσκεται πίσω από την αγορά του νησιού, τότε θα έχουμε να κάνουμε με την πρώτη ουσιαστικά «καταριανή» επένδυση στην Ελλάδα.

F.T: ‘Αρθρο-κόλαφος ‘Ελληνα καθηγητή της Οξφόρδης για την Ελλάδα

Ο Παύλος Ελευθεριάδης, καθηγητής στη νομική σχολή της Οξφόρδης, γράφει το παρακάτω άρθρο στους Financial Times. Με τις επερχόμενες εκλογές να βρίσκονται προ των πυλών, καταγράφει τους λόγους που οδήγησαν στην αλλαγή του πολιτικού σκηνικού στη χώρα.

Διαβάστε το άρθρο: »Γιατί η Ελλάδα υπνοβατεί προς την καταστροφή; Ως Έλλην πολίτης γνωρίζω εδώ και χρόνια τη φρικτή κατάσταση της δημοσιονομικής μας θέσης. Το πολιτικό σύστημα όμως, απέτυχε να αντιδράσει, όπως απέτυχε να σχηματίσει και κυβέρνηση συνασπισμού. Οι εκλογές του Ιουνίου είναι ένα στοίχημα επειδή τα ακραία κόμματα έχουν την πρωτοβουλία. Πώς φτάσαμε σε αυτό το σημείο; Οι αιτίες βρίσκονται σε τρεις παράγοντες της ελληνικής πολιτικής ζωής που έχουν περάσει απαρατήρητοι. Ο πρώτος είναι η καλλιέργεια του μίσους. Η κληρονομιά από τον εμφύλιο πόλεμο του 1946-1949 ήταν η συνεχής και ταπεινωτική δίωξη της αριστεράς. Η ελληνική κοινωνία της δεκαετίας του 1950 ήταν βαθιά ιεραρχική σε όρους οικογένειας και τάξεων. Κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου δημιουργήθηκε μία ακόμη ιεραρχία: Οι αριστεροί και άλλοι αντικομφορμιστές θεωρήθηκαν επικίνδυνοι και μη πατριώτες και διώχθηκαν από έναν μηχανισμό καταπίεσης που παροπλίστηκε μόνο με την πτώση της στρατιωτικής δικτατορίας το 1974. Όταν οι Σοσιαλιστές κέρδισαν την εξουσία το 1981 δημιούργησαν μία νέα ιεραρχία. Έδωσαν στους αριστερούς υποστηρικτές τους θέσεις στον δημόσιο τομέα, προαγωγές και κρατικά συμβόλαια. Η δεξιά χαρακτηρίστηκε επικίνδυνη και μη πατριωτική. Η ρητορική του μίσους συνεχίζεται και σήμερα. Η ελληνική δημόσια ζωή εξακολουθεί να είναι θεατρική και δηλητηριώδης. Τα κόμματα της αριστεράς χαρακτηρίζουν την στήριξη από την ΕΕ «πράξη βαρβαρότητας» και «έγκλημα». Τα κόμματα της άκρας δεξιάς καλούν τους φιλο-Ευρωπαίους ηγέτες «προδότες». Η ρητορική τους σπανίως αφορά τις αιτίες που προκάλεσαν την κρίση ή πως μπορεί να λυθεί. Ο σχηματισμός κυβέρνησης θα προκαλούσε την επίσημη οργή όλων. Η κομματική αντιπαλότητα άνοιξε τον δρόμο και για τον δεύτερο παράγοντα: την επικράτηση της φιλοσοφίας της πλειοψηφίας. Η Ελλάδα έχει ένα φιλελεύθερο Σύνταγμα από το 1864. Με τις συνεχείς πολιτικές παρεμβάσεις όμως, επέβαλαν συνταγματικές και πολιτειακές μεταβολές που καθιστούσαν εξαιρετικά δύσκολο να σχηματιστεί κυβέρνηση συνασπισμού. Οι Δημόσιοι υπάλληλοι είναι πλέον ριζικά πολιτικοποιημένοι και δουλοπρεπείς. Οι προμήθειες του Δημοσίου για υπηρεσίες και προϊόντα βρίσκονται τελικά υπό τον έλεγχο λίγων υπουργών. Οι κυβερνήσεις διορίζουν τους επικεφαλείς της δικαιοσύνης με κομματικά κριτήρια. Το αποτέλεσμα είναι ένα δυσλειτουργικό διοικητικό σύστημα που εξαρτάται για τα πάντα από την πολιτική. Ο τρίτος πολιτικός παράγοντας είναι ο θάνατος του Τύπου. Μέχρι το 1989, το ραδιόφωνο και η τηλεόραση ήταν κρατικά μονοπώλια. Μετά από σειρά ατελέσφορων δικαστικών μαχών, ορισμένοι επιχειρηματίες άρχισαν να μεταδίδουν τηλεοπτικό πρόγραμμα. Πρακτικά έκλεβαν συχνότητες. Η κυβέρνηση τότε δεν αντέδρασε. Το 1993 δόθηκαν σε οχτώ σταθμούς «προσωρινές άδειες», οι οποίες ανανεώθηκαν το 2007. Το Ανώτατο Δικαστήριο έκρινε το 2010 ότι οι προσωρινές άδειες είναι αντισυνταγματικές. Η δικαστική απόφαση όμως, δεν επέφερε καμία αλλαγή. Οι πολιτικοί φοβούνται να ταράξουν τα νερά. Πως όμως, αυτό το γεγονός οδήγησε στο θάνατο του Τύπου; Οι τηλεοπτικοί σταθμοί απορροφήθηκαν από εκδοτικούς οίκους. Οι περισσότεροι δεν σέβονται τους κανόνες για αντικειμενικότητα ή μετριοπάθεια. Η παρέμβαση των ιδιοκτητών είναι αχαλίνωτη και κραυγαλέα ιδιοτελής. Η θερμή ρητορική των πολιτικών αναπαράγεται και ενισχύεται από τους τηλεοπτικούς δημοσιογράφους. Υπάρχουν ελάχιστα περιθώρια για προβληματισμό ή συναίνεση. Η καλλιέργεια του μίσους, η ανάδειξη της φιλοσοφίας της πλειοψηφίας και ο θάνατος του Τύπου από κοινού εξηγούν την τρέχουσα παράλυση εν μέσω της κρίσης. Η ελληνική πολιτική ζωή ιδιωτικοποιήθηκε.

Οι αδίστακτοι πολιτικοί, τα κυνικά εργατικά συνδικάτα και οι ολιγάρχες των ΜΜΕ κρατούν σε ομηρία τη δημόσια ζωή μας. Ελάχιστα νοιάζονται για το χρέος, πόσο μάλλον για τις μεταρρυθμίσεις. Δεν βλέπουν πόσο επείγον είναι να αποτραπεί η καταστροφική έξοδος από το ευρώ. Δεδομένων των εξωφρενικών τους κερδών, η εσωτερική κατανομή των πόρων είναι πολύ πιο σημαντική για αυτούς από το συνολικό μέγεθος της πίτας. Γι’ αυτό τα δύο μεγάλα πολιτικά κόμματα κατέρρευσαν στις εκλογές του Μαΐου. Είναι σύμβολα της ανικανότητας και της διαφθοράς. Δεν έχουν το ηθικό κύρος να ζητήσουν θυσίες. Το εκλογικό σώμα έχει φτάσει στα όριά του με τη λιτότητα. Είναι όμως, περισσότερο εκνευρισμένο με εκείνους που αθέμιτα δημιούργησαν το πρόβλημα. Κατά συνέπεια, ακόμη κι αν το 80% του εκλογικού σώματος θέλει παραμονή της χώρας στο ευρώ, το 68% ψήφισε κόμματα που αντιτίθενται στη συμφωνία στήριξης. Ήταν ο τρόπος τους να ψηφίσουν υπέρ της αλλαγής. Το παλαιό πέθανε αλλά το νέο δεν έχει ακόμη γεννηθεί. Η ξαφνική αποχώρηση του πρωθυπουργού Γιώργου Παπανδρέου τον Νοέμβριο, έπιασε άπαντες εξ απήνης. Ελάχιστοι είχαν προβλέψει αυτή την ταχεία πτώση των σοσιαλιστών και των συντηρητικών, που εισέρχονται στην εκλογική μάχη κλονισμένοι και εντελώς στερημένοι από ενέργεια και ιδέες. Ο αναίσχυντος λαϊκισμός της ριζοσπαστικής αριστεράς μπορεί να της εξασφαλίσει στήριξη για λίγο καιρό ακόμη, αλλά μπορεί επίσης να οδηγήσει και σε μία εντυπωσιακή πτώση. Η ελληνική κρίση είναι πλέον πολιτική. Η απάντηση βρίσκεται μόνο στην ανάδειξη νέων και αξιόπιστων πολιτικών κομμάτων. Θα πρέπει να στοχεύσουμε σε ανάκτηση της εμπιστοσύνης στους δημοκρατικούς μας θεσμούς, στο ξεκαθάρισμα των ΜΜΕ, στην τιμωρία της διαφθοράς και στο να δοθεί ελπίδα για μία παραγωγική και ανταγωνιστική οικονομία. Το εκλογικό σώμα της Ελλάδας σοφά απαιτεί ολοκληρωτική και ταχεία ανανέωση».

Ελληνοαμερικανοί μιλούν για τις πολιτικές εξελίξεις στην Ελλάδα

Για τη στροφή των ψηφοφόρων προς το ΣΥΡΙΖΑ, τον Αλέξη Τσίπρα αλλά και την πιθανότητα εξόδου της χώρας από το ευρώ, μίλησαν μερικοί από τους σημαντικότερους Ελληνοαμερικανούς του οικονομικού και του πολιτικού κόσμου. Η κάμερα του Greek Reporter συνάντησε Έλληνες ομογενείς που κατέχουν εξέχουσες θέσεις στις ΗΠΑ και τους ρώτησε για όλα συμβαίνουν στην χώρα

Ο Τομ Μπέλεσης, διευθύνων σύμβουλος του John Thomas Financial θεωρεί πως το καλύτερο για την Ελλάδα είναι η έξοδος από το ευρώ και η επιστροφή στη δραχμή. «Δεν ξέρω τι επιπτώσεις θα έχει βραχυπρόθεσμα, αλλά μακροπρόθεσμα θα είναι πολύ καλύτερα για τους Έλληνες». Όσο για την άνοδο του Αλέξη Τσίπρα, ο κ. Μπέλεσης τόνισε ότι οι άνθρωποι είναι σε τόσο δύσκολη κατάσταση που «θα ακολουθήσουν οποιονδήποτε έχει να πει μια καλή ιστορία». Ο Σπύρος Βουτσινάς, πρόεδρος της Atlantic Bank πιστεύει ότι η έξοδος της Ελλάδας από το ευρώ και η επιστροφή στη δραχμή θα είναι καταστροφή, ενώ για την πιθανότητα να γίνει πρωθυπουργός ο Αλέξης Τσίπρας, σχολιάζει: «Ελπίζω όχι». Ο Βαν (Ευτύχιος) Βλαχάκης ιδρυτής της εταιρίας οικολογικών καθαριστικών Earth Friendly, απάντησε μέσω email στις ερωτήσεις του Greek Reporter και διευκρίνισε ότι έξοδος από το ευρώ ίσως να μην είναι και τόσο κακή τελικά. «Η Ελλάδα άντεξε 3000 χρόνια με την δραχμή και μόνο 10 χρόνια με το ευρώ. Μπορούμε να επιστρέψουμε στη δραχμή αν οι εταίροι μας τοπ ζητήσουν. Όμως δεν μπορούμε να επιστρέψουμε στα παράλογα προγράμματα της Μέρκελ που προστατεύουν μόνο τους πλούσιους και καταστρέφουν την ελληνική οικονομία. Είναι προς όφελος της Ελλάδας να μείνει στην Ευρωζώνη αλλά μόνο εάν ακυρωθεί η συμφωνία που σκοτώνει τους Έλληνες», αναφέρει. Ο Νικόλας Λάζαρης, πρόεδρος και διευθύνων σύµβουλος της Admiral Bank θεωρεί ότι η Ελλάδα είναι μικρή χώρα που δεν θα επηρεάσει την παγκόσμια οικονομία, όμως στα πλαίσια της ΕΕ και από πλευράς Ιστορίας, είναι πού σημαντική. «Αυτό που φοβάμαι είναι το πολιτικό κόστος αυτής της αλλαγής. Σίγουρα δεν έχει σκεφτεί διεξοδικά τι θα συμβεί αν επιστρέψουν στη δραχμή», τονίζει.

Βιβλίο για τους Ελληνες στην Απω Ανατολή

Πυκνό ακροατήριο Ελλήνων και Αυστραλών ανταποκρίθηκε στην πρόσκληση που τους έγινε και παρευρέθηκαν στην παρουσίαση του βιβλίου του καθηγητή Α. Μ. Τάμη, με τίτλο ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΣΤΗΝ ΑΠΩ ΑΝΑΤΟΛΗ. Η παρουσίαση έγινε στην αίθουσα της ΕΕΑΜΑ από τον π. πρωθυπουργό της Βικτώριας, κ. John Brumby, και τον π. υπουργό των Εργατικών κυβερνήσεων, κ. Θεοφάνη Θεοφάνους. O συγγραφέας στάθηκε ιδιαίτερα στον ομογενή Βύρων Θεοφάνη για τον οποίο είπε μεταξύ άλλων: «Η έρευνα και η συγγραφή του παρόντος βιβλίου οφείλεται σ΄ έναν πρωτοπόρο Έλληνα έποικο, ο οποίος βίωσε το οδοιπορικό του Ελληνισμού στην Κίνα, Μαντζουρία, Ιαπωνία και Αυστραλία και ο οποίος αποτέλεσε το έναυσμα, το εφαλτήριο και την πηγή έμπνευσης του βιβλίου. Ο ίδιος άνθρωπος περιέβαλε με περισσή αγάπη το ΕΚΕΜΕ προσφέροντας 100,000 δολάρια, με εμπλούτισε με τη φιλία του, με γοήτευσε με την αρχοντιά του. Ο Βύρων Θεοφάνης, βρέθηκε νεότατος στις γειτονιές αυτές του κόσμου, εμπορεύτηκε ποτά στο Μούγντεν και στο Χαρμπίν, ανέλαβε εργοστάσιο επεξεργασίας βότκας στη Σαγκάη, γνώρισε και σχετίστηκε φιλικά με την οικογένεια του Χαράλαμπου Δουκάκη στο Τιεντσίν και το Πεκίνο και τις τρεις θυγατέρες του, οι δύο εκ των οποίων, η Τρούλα και η Μάχη Δουκάκη είναι στην αίθουσα αυτή μαζί μας, διέφυγε στην Ιαπωνία το 1950, εργάστηκε ως άτυπος Πρέσβυς του Ελληνισμού, διέσωσε από τον Πόλεμο της Κορέας, τον Νικήτα Βενιζέλο, ευεργέτησε παλιννοστούντες ενδεείς Έλληνες, ίδρυσε με άλλους Έλληνες τον Ελληνο-Ιαπωνικό Σύνδεσμο, την Κοινότητα των Ελλήνων στο Τόκυο, άνοιξε κατάστημα σουβενίρ στη Γιοκοχάμα με τον αδελφό του Πλάτωνα Θεοφάνη (ο οποίος είχε νυμφευτεί στο Μούγτεν τη γοητευτική Κλαύδια Στεφανίδη, θυγατέρα του εκδιωγμένου από το σταλινικό καθεστώς Πόντιου πρόσφυγα δασκάλου, Βλαδίμηρου Στεφανίδη - η Κλαύδια και τα παιδιά τους που γεννήθηκαν στην Κίνα και στην Ιαπωνία είναι σήμερα μαζί μας επίσης) και προστάτευσαν με τη φιλία τους δεκάδες Έλληνες στρατιώτες της Κορεατικής εκστρατείας, παρασημοφορήθηκαν από την Ελληνική Πολιτεία για τη εθνική τους δράση στην Ιαπωνία. Ο γοητευτικός Βύρων, περιζήτητος γαμπρός, σχετίστηκε με τη δημοφιλέστερη ηθοποιό της Ιαπωνίας της περιόδου 1946-1962, τη γοητευτική και θρυλική για τους φίλους του παγκόσμιου κινηματογράφου, Sugi Yoko και τελικά το 1955, την οποία δεν νυμφεύθηκε (δεν το επέτρεψαν οι γονείς της), αφού επισκέφτηκε σύντομα την Ελλάδα, εγκαταστάθηκε μαζί με τον αδελφό του Πλάτωνα στη Μελβούρνη. Εδώ γνώρισε την αείμνηστη σύζυγό του, Γκόλφω, άνοιξε δικό του εργαστήριο και αργότερα εργοστάσιο καφέ, το περίφημο Oassis Coffee, έκανε οικογένεια με τρία παιδιά (τους Βασίλη, Ειρήνη και Τίνα) που είναι όλοι μαζί μας, υπηρέτησε τους ΑΧΕΠΑ, ενίσχυσε τις ελληνικές σπουδές, τα γράμματα και προσπάθησε να σηκώσει την Ελλάδα ψηλότερα, αν και αυτός γνώριζε πολύ καλά ότι «στην Ελλάδα και εν τοις Έλλησι, ουδεμία πατριωτική πράξη έμεινε ποτέ ατιμώρητος! Θα ήθελα εκ μέρους των συνεργατών μου και όλων των φίλων και συμπατριωτών μας να τον ευχαριστήσω από καρδιάς. ΝΕΟΣ ΚΟΣΜΟΣ